İlk önce hanginiz uyuyacak?

Cocuklugum kir pas icinde gecti. Basarisiz ve aile babasi olma potansiyeli olmayan bir adamla,cok zengin bir ailenin en bahtsiz kızının ogluyum. Annemin cocuklugumda ipek gibi saclari vardı,mahallenin en ucunda top oynarken bile fark ederdim saclarini. 13 yasinda annesini kaybedince 40 gun sonra dedemin devasa servetini yiyip annemlere zırnık koklatmayacak olan bir kadinla evlenince dedem,annem de ilk o zamanlar siddetle tanismis. Sonrasi malum.. Karsima cikan ilk adamla evlenecegim tribi ve karsisina cikan ilk adamin babam olmasi ile hikayesi baslamis. Hem de en Kemalettin Tugcu makamindan. Cocuklugumuz kir pas icinde gecti. Ablam,kardesim ve ben. O zamanlara ait hatirladigim en belirgin sey babamin annemi icip icip dovmesi,eve bazi gunler gelmemesi,gelecegi zamanlarda da annemizin bize "ilk hanginiz uyuyacak" oyununu oynatmasiydi. Babamla kac defa sarildigimi hatirliyorsam bi yalnizlik yok mudur bu hesapta? Evde hep bi problem vardi tamami da babam kaynakli. He-man kadar guclu ellerimizin olmadigindan siddeti ayiramaz sadece taniklik ederdik. Deli gibi buyumek isterdim.. Ispanak yedigi icin guclenen temel reise az bel baglamisligim yoktur mesela.  Cocukluk iste... Hic yasanmadiginda hep icinde kalinan cocukluk. Hic yasanmadiginda hep cocuk kalma hakkini veren tuhaf özgurluk.. Zaman iste boyle gecti gitti. 15 yasinda "ne var,bu da mı suç" edalarindaki ergen bir bireyken gucumun babama yettigini ilk defa fark etmistim. Yo yo kucuk bi ustune yurumeydi sadece o kadar. Fakat o zamanki bu zamana dek siddette kesiliverdi evden. Ablamla ben ögretmen okullari kazandik gittik liseden sonra, kardesim de evlendi. Simdi mi? Simdi babam seker gibi bir adam oldu bal dök yala herifi oyle bir sey. Evde arada bi baba sesleri falan cikariyor,uyaninca ilk is ulke gundemini takip ediyor,halk tv nin sıkı takipcisi kisaca emeklilik gunlerinin keyfinde kendisi. Zaman gecti,dunya kirlendi,biz buyuduk ama cocukken söylenen,duyulan bazı sözler insan buyudugunde de bir yerlerde çınlamaya devam ediyor.. Bundan adım gibi eminim. Annemi her zaman cok sevecegim özellikle "ilk hanginiz uyuyacak" adindaki o yaratici dramasini asla unutmayacagim,benimle birlikte ara ara çınlamaya devam ediyor,edecek de...

Yorumlar

  1. çok etkilendim okurken sevemedim hiç babamı hiç öyle biri olmadı, hayatta hala ama bu hesapta da var bir yalnızlık sanırım

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Popüler Yayınlar