Nereden Baksan Vurulacak Gibiyim

Yerini kimse alamamış geçtiğimiz yüzyılda, varla yok arasında. Şimdiki zamanın ekinde gizli ellerin, tüm ortadoğu'yu yakacak kıvamda. Ve bugün bir bomba daha atıldı arap coğrafyasına. 

Hadi konumuza dönelim. 

İpek yollarını, baharatını duble yol yapıyordu emrimdekiler. Refüjlerine iki üç çam ağacı dikiyordum güzelliğinin mukabiline. Kol kasları belirgin ve şekerli bir kahve yudumlarken.. Kah falcın,kah çingene deniz senin için!! Oğlunun doğumunu bekleyen kertenkele; tenekeler dolusu "sen" getiriyordu yaşadığım şehre. Hikaye böyle başlıyordu. 

Barış çubuklarını seven aynı kalpte iki kişiydik..Asıl özgür düşüncenin sokakta kazanılıp ailede yitirildiğini ve yer yatağı serip uyumadan önce her gece "iyi geceler" dilemenin ne güzel bir kolektif eylem olduğunu idrak etmiş kişilerdik. Gördükçe, güneşin doğumunu kontrol etmek için semaya dönerdi gözüm. Önceden sadece şiir yazarken, kızarken.. Şimdi ise her baktığında belirginleşir utangaç yüzüm. Koşar adım gelip eve ; devrimci balıklara nasıl aşık olunacağını öğretmekle geçiyor ömrüm. Hani böyle şeyler filmlerde olurdu iki gözüm? Affet.. Ben çiçeklerden, böcekten ya da doğal güzelliklerden bahsederek anlatamam seni. Ayıp kaçar.. Ama kredi kartına bölünen insanlar da gördüm,hepsinde yeni moda aşk çıkmazları var. Beni böyle yapan ise; sadece senin bildiğin ve bir tek benim ismini söyleyebildiğim o ipince hastalıklar. 

Nereden baksan vurulacak gibiyim! Bir favori kadar küstah ve kümede kalma mücadelesi veren sayılar gibiydi eklemlerim. Şimdi tutuluyorumsa da ne çıkar? Rayları boğazlamak değil mi benim işim? Yerini kimse alamıyor yine bu yüzyılda. Yanında reytinglerim düşük , çanak antenlerle yürüyorum. Makinaya atılınca çekme yapıyorum.. Pamuksuzum hatta!!

Hadi git o şantöre, ses tellerine bir fa diyaz sıkıştır benim için. Ve göz yaşını sil kaçamak. Yine aynı şarkıyı söylerse köprüden at ikimizide. Herkesle aynı değil ki yaşamak..