Bana şiir yok bu akşam

Yıllar sonra bu ülke topraklarında yazdığım ilk şiirdi. 

Hatırlıyorum tabi..

Kasiyerden bir yer ve Sarıyer'den gri almak gibi. Ekvatoru beline taksam yine de küçük gelirdi.. 

Bugün ellerim ceplerimde çöp kovasını kafama indirdiğim günün ertesiydi..Hava alabildiğine turuncu.. Sanırsın iki gündür göğe doğru bir hollandalı uçuştu..

Kelimelerimi ard arda söylediğimde insanların yüzünü görmeliydiniz.. "Bir Türk bunları nasıl yazar?" bakışı.. Kaşlarından dudak kenarlarına kadar işlemiş tüm insanların gizli bütün yakarışları...Bende deri ceketimi yere serip dizlerimin üstünde beni dinleyenlerin gözlerinde bir yudum şarap ararken ; yeni şiirimi yazmam için Atlantik'i geçmeme gerek olmadığını öğreniyordum..Ve ilk mısrayı yazdığımda  icat edilmemişti henüz kemikleşmiş babil etleri..

Devletin en tüysüz sırrını açığa çıkarmış adamın korkusu var şimdi üzerimde.. Elime gitarı almayalı epey olmuş.. Kimse tarafından düşürülmeye çalışılmayan o erik ağacının dibindeki yeşilliği ; donmuş bir vaziyette marş motoruna eşdeğer kalp krizlerimle besliyordum..İçtiğim en yan kesici ilaç buymuş.. Hiyerarşiye, monarşiye,manomiye şaşa kalıp pastel tonlarında renk alacak kadar bir çocuk büyümüş..Bir şeyler yetiştirmek için toprağın dahi bellendiği bir zamanda ; devlet dairesine mukabil ve maktul ile makul arasındaki o derin farkın tam ortasında..

Hatırlıyorum tabi..

Yaralıyken herkes daha.. 

Yıllar sonra yazdığım ilk şiirdi bu ülke topraklarında..

https://m.youtube.com/watch?v=px04Bc3y-dA