Şapkası yana kaykilanlar..

Yüzümü suya her tuttuğumda..

Ellerimi geriyor mozaik..

İnsan bir bilgin de olabilir senin yanında..

Ceketi omzunda bir ruh da..

İstersen şapkası yana kaykılmış bir ozan da yaratabilirsin benden..

Ben kendi çevremin büyük ozanı..

Öğrendim..

Bir deniz fenerinin dibinde..

O büyük dünya sıkıntısını..

Sorma bana nerden geldim,kimim diye?

Anlaştık işte seninle...

Hiç konuşmayacak bile olsak..

Sevgiler,tutkular devrimidir benim tarihimde..

Çünkü mızrak çürür er ya da geç..

Kan rengini yitirir..

Kaleler bile yıkılır bir bir..

Bayrakları solar memleketlerin..

Derken vuruşmak eskir..

İşte böyle zamanlarda bütün çalgılarına el koymak için,öyle bir gireceğim ki şehrine..

Notaların saçların için yaratıldığı gerçeğini bir kenara bırakıp..

Kendime yeni bir yürüyüş alacağım..

Belki yeni bir şiir çıkarıp, seni yanıma aldıracağım..

Tedaviye uzun zaman sonra cevap vericem belki..

Çünkü gözlerin..

Kanserli bir bölgenin temiz kalmış

Ve umut vaat eden sağlıklı bir hücresi gibi şimdi..

Tütün ve tütün piyasasının kaderi..

İki dudağımın arasında inanki..