Büyür çünkü çocuklar

Çünkü çocuklar büyür..

Tüm betimlemeler sussa da..

Dilimde özgürlük şarkıları görünür benim..

Kayıp zaman varsayarım sarhoş insan zihnime inceden..

Sen anlamazsın..

Bulunduğun sokaklardan geçip öyle içerdim ben önceden..

O üç armut ağacı..

O alçak tepe..

Biçilmiş tarlalar,ormanlar..

Önünde sen silik bir cinnet halinin sınırlarında raks ederken..

Dudaklarından kalksam ne yazar?

Boynun kurcalar adamı sahiden..

Ve büyür çocuklar..

Ve anlayamaz hiçbir fen bilgisi..

Hiçbir yürek değil böyle ağır..

Her an gözü seyir bir diğeri manşette..

O adem elması..

O gerilla..

O yürek yakıcı yalgın..

Atılır bir pazar yalnızlığında..

Çoğu aynı poşette..

Çünkü büyür çocuklar..

Büyür yaralarındaki çiçekleri adamın..

İlkyardım geceleri büyür..

Büyür vadinin karşısındaki ormanda olduğu kadar..

Ölü ağacın içinde..

O dağ yakasındaki yangın..

O saman balyalarını bağladığım tarla..

O büyük hüzünlü kara kış..

Siner çekilmekte olan gözlerine..

O ağlayıştan sonraki rahatlayış..

Benzer çünkü çocuklar..

Cam kenarına bırakılmış bir kaç satır benzer..

Tüm betimlemeler sussa da..

Dilimde özgürlük şarkıları görünür bana benzer..

Kayıp zaman varsayarım sarhoş insan zihnime inceden..

O armut ağacı..

O alçak tepe ..

O adem elması..

O çocuklar da sana benzer..

Benzer çünkü çocuktur bir yanın..

Çünkü hüzün oturmuştur bir yanına benzer..

Çünkü senin tenin lütuf...

Benimki derdini anlatacak kadar esmer .